Powiadają, że „… człowiek bez pasji nudzi swoją duszę…” a ja kiwam głową – przytakując.
Chodzę po górach, zaczytuję się w papierowych książkach wciągając nozdrzami ich zapach, smakuję podróży tych bliskich i tych hen dalekich.
Podążam własnymi ścieżkami celebrując czas Tu i Teraz.
A wszystko po to, by nie znudzić swojej Duszy.
Dusza też zadbała o mnie. Kilka lat temu umazała mi ręce gliną i tak już na moje szczęście zostało.
Zapraszam do mojego ceramicznego świata.
By Joanna Kwiecień