Powiadają, że „… człowiek bez pasji nudzi swoją duszę…” a ja kiwam głową – przytakując.

Chodzę po górach, zaczytuję się w papierowych książkach wciągając nozdrzami ich zapach, smakuję podróży tych bliskich i tych hen dalekich.

Podążam własnymi ścieżkami celebrując czas Tu i Teraz.

A wszystko po to, by nie znudzić swojej Duszy.

Dusza też zadbała o mnie. Kilka lat temu umazała mi ręce gliną i tak już na moje szczęście zostało.

Zapraszam do mojego ceramicznego świata.

 

 

By Joanna Kwiecień